Politiek bedrijf je op basis van kennis, maar die kennis is niet altijd vrolijk makend. Zo bezocht ik gisteren een lezingenmiddag georganiseerd door de GGD Groningen, de Dienst Ruimtelijke Ordening/Economische Zaken Groningen en het Informatiepunt duurzaam bouwen. De middag stond in het teken van het 'binnenmilieu'. Wanneer je het hebt over milieuproblemen dan denk je meteen aan walmende fabrieken en lozingen op zee. Bij bedrijfsongevallen waarbij gevaarlijke stoffen in de lucht komen, moeten omwonenden deuren en ramen gesloten blijven. Maar die middag werd me uitgelegd dat ook binnenshuis de lucht vaak verre van schoon is. Zo heeft ongeveer 80% van alle huizen te kampen met huisstofmijt, 60% met zwevend stof en 100% met radon. Op een vrij onsubtiele manier werd een overzicht gegeven van alle ziektes die dit tot gevolg kon hebben.
Het lastige van het hele verhaal dat je als overheid aan de ene kant wil dat mensen hun huis goed isoleren, om het energieverbruik zoveel mogelijk te beperken. Maar dit heeft wel tot gevolg dat de huizen minder goed geventileerd worden en er dus hogere concentraties schadelijke stoffen in huis zweven. Daarom is 2004 uitgeroepen tot 'Jaar van het Binnenmilieu'. Het is dus belangrijk dat er voldoende ventilatie is (maar ook weer niet teveel: schimmel!) de kanalen waardoor de lucht binnen komt schoon is, etc. Maar de techniek staat ook niet stil. Zo zijn er al systemen op de markt waarmee je mechanisch schone lucht binnen haalt en tegelijkertijd de 'gebruikte lucht' wordt afgevoerd. Nu is het nadeel van buitenlucht dat het vaak kouder is dan de lucht binnen. Dat probleem is ondervangen doordat de naar binnen komende lucht verwarmd wordt met behulp van de warmte van de lucht die naar buiten gaat. Door dat warmteverlies op die manier te beperken kan er tot 250m3 gas per jaar bespaard worden, en je binnenmilieu ziet er ook een stuk beter uit. Met dat verhaal in mijn achterhoofd ging ik toch nog wat vrolijker naar huis.