Ik kreeg gisteren een uitnodiging voor een seminar getiteld 'Dealing with the Press'. Sprekers waren Alastair Campbell ("een van de meest invloedrijke adviseurs van Britse premiers ooit" zo wist het foldertje me te vertellen) en Jack de Vries, persoonlijk adviseur van Premier Balkenende. Dus dat is 'm dus, de adviseur van Balkenende, de man die aan onze premier uitlegt hoe hij met de media om moet gaan. Dat fascineerde me mateloos. Want dit kabinet voert beleid zonder erover te communiceren. De belangrijkste argumentatie voor beleid is: "het moet, want het is goed." of "we moeten het uitvoeren, want dat is het beleid". De precieze waarom-vraag wordt dus eigenlijk niet beantwoord. "Waarom boren in de Waddenzee? Omdat het kan!" En dat leert de premier dus van iemand. En ik moet naar een avond komen om te horen hoe ik dat ook moet doen. Dat dacht ik dus even niet! Ik geef toe, ik heb ook enkele uren mediatraining gekregen, maar dat was bedoeld om op een goede manier je boodschap te brengen. Niet om geen antwoorden te geven op de gestelde vraag. Nee, als ik echt wat wil leren, dan kijk ik wel naar de premier, dan zie ik hoe het niet moet.