Leering ende vermaeck

Op de ochtend dat Bush zich met een minimale marge herkozen zag, zat ik (zoals eerder al aangekondigd) aan de donut's en bagels bij het verkiezingsontbijt van de PvdA in het NewsCafé. Als je ochtend op die manier begint, dan komt de dag over het algemeen maar moeilijk op gang. Je wordt steeds geconfronteerd met een grijnzende republikein en beseft dat het heel close was. En met een beetje pech zorgen de donuts en bagels ook nog voor brandend maagzuur.

Maar die dag had ik de mazzel een vol programma te hebben. In het provinciehuis werd de uitslag van de jongerenpoll bekend gemaakt. 2500 jongeren uit de provincie hebben vragen beantwoord over onderwerpen die in de provincie spelen: hoe moeten we omgaan met het landschap, wil je in Groningen blijven wonen, zou je een eigen bedrijf willen beginnen, is er genoeg te doen in je omgeving, etc. De uitslag was regelmatig erg verrassend. dik 70 % zegt voor zijn ouders te gaan zorgen als die oud zijn, 24% wil altijd in Groningen blijven wonen, 75% wil het typisch Groninger landschap behouden. Veel mensen hebben de neiging om te onderschatten waar jongeren zoal een mening over hebben. Ik doe wel eens mee aan discussies van poltieke jongerenorganisaties met schoolklassen en daar merk je ook hoe breed de mening van een gemiddelde scholier is. De interesse voor 'de politiek' is dan naar eigen zeggen niet zo groot, maar jongeren houden zich wel bezig met politieke onderwerpen. Dus het is alleen maar goed dat de provincie deze groep van 2500 blijft benaderen om hun ongezouten mening te horen.

Ook leerzaam was het Congres van het Noorden, dat op 6 november plaats vond. Dit jaarlijks terugkerende congres wordt georganiseerd door het GPJK, het overkoepelende orgaan van de Groninger politieke jongerenorganisaties. Het thema was dit jaar 'armoede' in al haar dimensies. GroenLinks-kamerlid Ineke van Gent was dagvoorzitter en leidde een debat tussen oud PvdA-kamerlid Rob Oudkerk en CDA-kamerlid Margreet Smilde. Mijn collega Jakob Roggema van de Christenunie-statenfractie hield een lezing over armoede in internationaal, nationaal, regionaal en lokaal verband. Vervolgens waren er enkele workshops. Zo verzorgde Loesje een workshop 'posters maken'. De Cliëntenraad (een soort ondernemingsraad van mensen met een uitkering) van de stad Groningen liet zien hoe lastig het is om rond te komen met een minimaal inkomen. Ook was een er workshop over ontwikkelingshulp. Ondergetekende nam deel aan een debat over provinciaal armoedebeleid. Dat vond ik nog wel het meest leerzame, omdat welzijn niet mijn beleidsterrein is. Ik ben dus in de dagen ervoor in de stukken gedoken om mij toch wat te kunnen redden tegenover Fleur Gräper (D66), Mark Boumans (VVD) en Jochem Abbes (CDA). In 2002 hebben GroenLinks en de PvdA in de Groninger Staten een initiatiefvoorstel ingediend om tot een provinciaal armoedebeleid te komen. Deze is er vooral op gericht om gemeenten goed samen te laten werken, goede initiatieven met een eenmalige subsidie te stimuleren en de leden van de verschillende clientenraden in de diverse gemeenten bij elkaar te laten komen om zo ook vast te stellen wat de grootste knelpunten zijn. Mijn vergelijking van de provincie als bondscoach en de gemeenten als voetballers, viel niet helemaal goed, want ´uiteindelijk mogen de gemeenten, helemaal zelf weten of ze op links of rechts gaan staan´. Daar had Fleur natuurlijk helemaal gelijk in, maar ik zie het meer als het model "Dick Advocaat": je kan nog zulke goede bedoelingen hebben, maar uiteindelijk zijn de spelers eigenwijs genoeg om hun eigen weg te kiezen. Wat onverlet laat dat samenspel altijd beter werkt dan de pingelactie. Hoe dan ook, het was leuk en ik heb ook nog wat geleerd.