Senators strike back

De senatoren beleven de afgelopen dagen een opmerkelijke opleving. De leden van het Britse Hoogerhuis hebben het anti-terreurplan van Tony Blair met een grote meerderheid verworpen, omdat het de mogelijkheid zou bieden om mensen langer gevangen te houden, zonder tussenkomst van de rechter. De Lords mogen dan bekend staan als fossielen, ze hebben groot gelijk om terughoudend te zijn bij ingrepen in de grondrechten van burgers.

In Nederland trok de PvdA-senaatsfractie aan de rem: als de gekozen burgemeester in 2006 in één klap wordt doorgevoerd, dan zullen ze de grondwetswijziging blokkeren. Een beetje zuur commentaar bij Den Haag Vandaag: de PvdA zou op die manier een plek aan de onderhandelingstafel met de coalitiepartijen willen bereiken. Per ledenreferendum is vastgesteld dat de PvdA-leden een door de raad gekozen burgemeester willen hebben. Dan kan toch niet van de Eerste Kamerleden verwacht worden dat ze meewerken aan een ontslag van alle burgemeesters in 2006 om die vervolgens direct te laten kiezen? Dat heeft niets te maken met het niet vertrouwen van de burger om een goede burgemeester aan te wijzen. Het gaat erom dat de kans groot wordt dat een direct gekozen burgemeester op de solotour gaat omdat íe een direct mandaat van de kiezer heeft. Dat gaat leiden tot bestuurlijke chaos. Daar komt bij dat de meeste gemeenten nog niet klaar zijn voor een dergelijke ingreep. En dan nog iets: de clou van oppositie voeren is toch dat je het kabinet het vuur aan de schenen legt? Dit kabinet voert allerlei maatregelen door met een minimaal mandaat, dus is het niet zo raar dat de PvdA even z'n tanden laat zien.

Over senatoren gesproken, Hans 'teugen' Wiegel staat ook weer klaar om zijn come-back te maken. Toch opvallend dat de VVD niet in staat is om een nieuwe aansprekende premierskandidaat voort te brengen. Tuurlijk, Van Aartsen heeft Wiegel's maniertjes wel goed overgenomen, maar het blijkt toch niet aan te slaan bij het potentiële VVD-publiek. Dan Wiegel maar weer, de man die ooit in de schaduw van Van Agt vice-premier mocht spelen, maar wiens wapenfeiten verder beperkt zijn. Eerlijk is eerlijk, hij heeft het wel gepresteerd om D66 een principieel standpunt in te laten nemen, tijdens die befaamde nacht waarin de Eerste Kamer stemde over het referendum. Zo ontketende een Eerste Kamerlid een kabinetscrisis. Ik hoop dat het trucje spoedig herhaald kan worden.