Verleden tijd

Stress is een rekbaar begrip, en normaliter heb ik er eigenlijk geen last van, maar de afgelopen week puilde de 'to-do'-lijst wel een beetje uit. Het probleem was dat alle druktepieken (vast geen goed woord) zich concentreerden in die week.

In de eerste plaats moest de Lava, het landelijke blad van de Jonge Socialisten, naar de vormgever. Als hoofdredacteur ben ik daarvoor natuurlijk verantwoordelijk. Het punt is: zo'n blad maak je niet alleen. Uitgaande van 20 artikelen betekent het dat de kans groot is dat mensen hun deadline missen. En hoe meer mensen hun deadline missen, des te korter is mijn tijd om alles op tijd aan de vormgever aan te leveren. Want je moet de stukken toch even redigeren, koppen en inleidingen verzinnen, dat soort dingen. En als mensen besluiten helemaal niets aan te leveren, dan moet je ervoor zorgen dat er nog snel wat geschreven wordt. Vaak komt het erop neer dat je dan zelf nog maar even iets schrijft. Nou, het kostte wat kunst en vliegwerk maar uiteindelijk was er maandag weer een nummer af. Dus kon ik me richten op het volgende project.

Wat betreft de Provinciale Staten stond er op woensdag een gezamelijke vergadering van de Noordelijke Staten op de agenda en donderdag een fractievergadering. Tijdens de Noordelijke Staten vergaderden de statenleden van Fryslân, Drenthe en Groningen over de Strategische Agenda Noord Nederland. De drie provincies werken samen in het Samenwerkingsverband Noord Nederland (SNN) en in die strategische agenda wordt aangegeven waar wij op inzetten als het gaat om de versterking van de ruimtelijk-economische structuur van Noord-Nederland. Aan de hand van dat stuk wordt bijvoorbeeld onderhandeld met het kabinet en met Brussel. Tijdens die gezamenlijke vergaderingen spreek je per partij, dus de PvdA fracties uit de drie provincies wijzen één woordvoerder aan. Als Statenlid is je rol dus beperkt tijdens dit soort bijeenkomsten, omdat de woordvoerder het werk doet. Dat kwam me eerlijk gezegd niet zo slecht uit want ik had die avond een vrij essentieel tentamen:

Theorie van de Geschiedenis I, gegeven door prof. dr. Ankersmit. Hele generaties historici in Groningen hebben het vak (onder welke noemer dan ook) moeten afronden om af te studeren. Bij mij hing er ook wel wat van af want het was mijn laatste tentamen voor het behalen van mijn Bachelor. Ik heb dus een deel van de Noordelijke Staten gebruikt om mijn aantekeningen nog eens grondig te bestuderen. Dat heeft volgens mij wel z'n vruchten afgeworpen want ik heb sterk het gevoel dat ik het vak gehaald heb. Het wachten is nu dus op het definitieve resultaat.
Toen de druk van die ketel was kon ik me richten op het stuk over de Zuiderzeelijn dat we als PvdA-statenfractie op het landelijke PvdA-congres (29 januari) onder de congresgangers gaan verspreiden. Het is een reactie op het rapport van de Commissie Duivesteijn. Het stuk moest op tijd klaargemaakt worden voor publicatie, hetgeen goed gelukt is.

Na deze druktepieken typ ik dit stukje nu in een oase van rust. Heerlijk. Het is als de man die stelselmatig te kleine schoenen koopt: 'ach meneer, weet u wat het is, het voelt zo lekker als ik ze uit mag doen!'