Tuinwijkbuddies

Wat is er beter dan wakker worden met het geluid van een draaiorgel? Om eerlijk te zijn: wakker worden zonder het geluid van een draaiorgel, maar dat maakt verder niet uit want het is vandaag feest in de Tuinwijk! Muziek, spelletjes, springkussens, open podium zijn vaste prik op dit jaarlijke festijn. Maar het echte feest begon eigenlijk gisteren al met de aftrap van het 'Tuinwijk buddyproject'. Bij dit project worden kinderen en studenten uit de wijk aan elkaar gekoppeld om samen activiteiten te ondernemen. Beide groepen (studenten en kinderen) leven nu veelal langs elkaar heen in de Tuinwijk. De activiteiten van de kinderen zijn vooral geconcentreerd binnen de wijk, terwijl de blik van de studenten vooral gericht is buiten de wijk. Daarom is het Buddyproject verzonnen: om studenten te betrekken bij het leven binnen de wijk, en om de jongeren eens wat meer van de wereld buiten de wijk te laten zien.

Mijn vriendin, Sippy, zit in het bestuur van ´Jeugdcentrum Tuinwijk´ en heeft me zodoende in contact gebracht met de activiteiten die in de buurt plaatsvinden. Zo zit ik als bewoner in het ´Heel de Buurt´-overleg, dat zich bezighoudt met sociale wijkvernieuwing. Eind vorig jaar werden bewoners van Selwerd, Paddepoel en de Tuinwijk tijdens een bijeenkomst door het College van B en W uitgedaagd projecten te verzinnen om de sociale samenhang in hun wijk te vergroten. Sippÿ kwam met het plan om studenten meer te betrekken bij de wijk door ze bijvoorbeeld huiswerkbegeleiding te laten verzorgen voor de kinderen. De overige aanwezige bewoners van de Tuinwijk zagen dat plan - na enige scepsis over de bereidheid van studenten om eraan mee te doen - wel zitten, en daarom werd het voorstel door onze wijk ingebracht. Het ´buddyproject´ werd door de aanwezige burgemeester en wethouders als beste idee bestempeld. Dit resulteerde in een geldprijs dat gebruikt moest worden om het idee verder te concretiseren.

Wie iets roept, moet het vervolgens ook uitvoeren. Dus Sippy moest aan de slag en ik heb haar daar met een aantal andere buurtbewoners mee geholpen. Hoe de studenten te bereiken, was de centrale vraag. Tot mijn grote verbazing was een wervend stukje in het buurtkrantje (de Tuinfluiter) al goed voor 5 aanmeldingen van studenten. (Die verbazing heb ik ook aangegeven in een interview met de Universiteitskrant over 'de idealen van studenten') Dus aan die kant zat het wel goed. Nu was het zaak kinderen te werven, wat iets langzamer ging. De kinderen in de wijk zijn in de regel niet op hun mondje gevallen, maar in dit soort situaties hebben ze toch de neiging achter hun moeder te kruipen. Maar hier is geweldig werk verzet door Ingrid, de opbouwwerker in de Tuinwijk, zodat er 5 koppels gevormd konden worden: 4x2 meiden en 1x2 jongens.

Dit gezelschap werd dus op het stadhuis ontvangen door burgemeester Wallage. In het Dagblad van het Noorden van vandaag staat een prachtige impressie met foto´s van de koppels. De burgemeester was erg benieuwd naar hoe het zou lopen en komt aan het eind van dit jaar naar de Tuinwijk om met de koppels te praten over hun ervaringen.

Ik ben ervan overtuigd dat het buddyproject een feest wordt!