Final Frontier

Afgelopen zaterdag was ik op excursie naar het SpaceCenter in Noordwijk. Ik ben met een clubje binnen de JS bezig met het voorbereiden van een stuk over ruimtevaart. In Noordwijk werden we over dit onderwerp geïnformeerd door een medewerker van ESA, de Europese ruimtevaartorganisatie. De ESA staat los van de EU, maar veel EU lidstaten zijn wel ook lid van ESA. Het is opvallend dat er 2,9 miljard euro op de begroting van de Europese ruimtevaartorganisatie staat, maar dat het onderwerp zelden op de politieke agenda staat. Temeer daar dat geld voor het overgrote deel wordt opgebracht door de belastingbetalers in de lidstaten.

Ik ben bepaald geen kenner op het gebied van ruimtevaart, maar dat maakt het juist extra interessant om door een specialist geïnformeerd te worden. Een aantal zaken die opvielen:
- Hoewel Nederland zowel absoluut als relatief weinig geld in ESA steekt, heeft het wel veruit de grootste tak van de organisatie binnen de landsgrenzen. ESTEC (European Space Research and Technology Centre) heeft met ruim 1000 arbeidsplaatsen meer dan de helft van het totaal.
- Nederland zet bij de investeringen in ruimtevaart maar weinig in op projecten die een bijdrage kunnen leveren aan innovatie.
- High-tech is allemaal leuk en aardig maar als je de ruimte in gaat, wil je dat alles functioneert. Daarom loopt de ruimtevaart niet altijd voorop met de laatste snufjes, omdat alles tot in den treuren getest moet worden op extreme omstandigheden.

De mens is altijd zoekende. Het heelal is in dat opzicht een dankbaar studieobject, want het is zo goed als oneindig groot. Maar op een gegeven moment moet je je wel af gaan vragen of nieuwsgierigheid altijd tegen de kosten opweegt. Het is boeiend om dingen over Venus te weten te komen. Maar onze kennis over de systemen binnen onze oceanen is ook verre van compleet. Terwijl dat toch ook zo z'n impact heeft op ons leven. Ik ben er nog niet uit. Wat zou de ultieme doelstelling moeten zijn van ruimtevaart? Commentaar is altijd welkom!