maandag, augustus 28, 2006

Thuis tussen Texas en Irak

Er zit een vliegreis van 8 uur en een kwartier (wind mee) tussen recorddroogte in Texas en de natste augustusmaand ooit in Nederland. Misschien hadden we de gulden middenweg moeten zoeken op de tussenliggende Azoren. Compromislozer was de bestemming van de man die naast ons zat. De sympathieke Texaan van (naar schatting) halverwege de dertig was op weg naar Bagdad. Daar zat hij op een basis van het Amerikaanse leger om hoogwaardig technisch onderhoud te plegen. Hij was overigens niet in dienst van het leger.

Toevalligerwijs had er net een uitgebreide reportage in Time Magazine gestaan over het leven in Bagdad. Zo stond er dat elk vliegtuig, om relatief veilig te kunnen landen, op de luchthaven van Bagdad een soort duikvluchtlanding maakt, waarbij het toestel pas op het laatste moment recht wordt getrokken. Als je al van verre laag over komt zeilen, dan is het risico nu eenmaal groter dat het vliegtuig uit de lucht wordt geschoten. Onze medereiziger kon dit verhaal bevestigen.

Hij maakte geen onrustige indruk en was laconiek over het mogelijke gevaar. 'Ja, ik hoor de bomaanslagen in de verte. Maar ik zit op een basis vol militairen, dus wat kan me gebeuren? Bovendien is het geweld in Baghdad vooral een kwestie van Irakezen tegen Irakezen.' Of z´n familie het niet vervelend vond dat hij in oorlogsgebied zat. 'Ach, ik heb alleen een moeder en een zus, dus dat valt wel mee.' Hij werkt 4 maanden achter elkaar, zeven dagen in de week, krijgt daarna tien dagen vrij, en na een jaar krijgt hij een maand vrij. Maar het betaalt gewoon heel erg goed, dus hij wil het nog wel een paar jaar blijven doen. En waarom ook niet, als je geen thuisfront hebt dat als een molensteen om je nek hangt. Onze reisgenoot heeft er net een maand vrij op zitten en stapt op Schiphol over op een vlucht naar de Emiraten, om van daaruit op het vliegtuig naar Bagdad te stappen. Hij gaat niet altijd terug naar Texas. Tijdens zijn 10 vrije dagen heeft hij onder andere reizen gemaakt naar Australië en Griekenland.

Wanneer we onze eindbestemming bereikt hebben, wensen we de Amerikaan een hele veilige reis. Dat gaat goed komen, verzekert hij ons. Zo kwam een ver-van-ons-bed-oorlog in al z´n nuchterheid even heel dichtbij.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage