Van der Louw, Adelmund & de 4 kandidaten

In de afgelopen dagen verloor de PvdA twee oud-voorzitters: André van der Louw en Karin Adelmund. Twee bevlogen sociaal-democraten die ieder op hun eigen manier werk maakten van hun overtuiging. Van der Louw als mede-auteur van het manifest ´Tien over rood´, waarmee Nieuw Links zich aankondigde; als medewerker van de Vara, Tweede-Kamerlid, burgemeester van Rotterdam, minister in het kabinet Van Agt II, voorzitter van de KNVB en de NOS, enzovoorts. Adelmund als vice-voorzitter van de FNV, Tweede-Kamerlid, staatssecretaris in het kabinet Kok II, etc. Twee mensen ook die aan den lijve ondervonden dat de trein van de politiek altijd door blijft rijden, of je er nou nog in zit (c.q. aan hangt) of niet.

Dit werd maar weer onderstreept door het feit dat op de zaterdag na het overlijden van Van der Louw en Adelmund, vier kandidaat-PvdA-voorzitters naar Groningen kwamen om zich te presenteren: Annemarie Goedmakers, Michiel van Hulten, Anne Marie Hoogland en Hans Logtens. Er is - voor zover ik weet - geen duidelijke favoriet, dus de strijd kan nog alle kanten op. Ik was wel benieuwd wat voor vlees we nu precies in de kuip hadden, want je kan de brieven/websites van de kandidaten wel lezen, maar dat zegt nog niks over de presentatie. De voorzitter is het gezicht van de organisatie, waarbij zijn/haar politiek-inhoudelijke agenda wat minder relevant is. Er moet dus een aansprekend gezicht namens de PvdA-leden komen naast de kopman van de Kamerfractie, Wouter Bos.

In dat opzicht werkte de bijeenkomst voor mij bijzonder verhelderend. Ik heb de kandidaten aan het werk gezien, me ondertussen een beetje voorgesteld hoe ze het zouden doen als ze te gast zouden zijn bij de immer guitige Ferry Mingelen, en zodoende mijn stem bepaald. Ik kom uit op Anne Marie Hoogland. Sympathiek, heeft een helder verhaal, representant van de nieuwe generatie PvdA-ers. En als Siepie de Jong straks ook nog gekozen wordt als vice-voorzitter, dan gaat het helemaal goed komen met de partij.