7 juli

de zevende van de zevende was een bijzondere dag voor mij. Op die dag 24 jaar geleden werd ik namelijk geboren. President Ronald Reagan droeg op die dag Sandra Day O'Connor voor als nieuwe Supreme Court justice. De senaat nam de voordracht unaniem over. O'Connor werd hiermee de eerste vrouw ooit die deze hoge positie bekleedde. Op 1 juli van dit jaar kondigde ze aan dat ze met pensioen zou gaan. Maar wie in de komende jaren een kijkje gaat nemen op een ´this day in history´-site, zal op 7 juli niet bij mevrouw O´Connor uitkomen, nu de datum in het rijtje 11 september en 11 maart hoort.

Ik had mijn agenda vrijgehouden om de hele dag wat te kunnen chillen. Dus eigenlijk de hele dag wat op de bank gehangen en gezapt tussen de verschillende nieuwsbronnen en de Tour. Langzaam druppelden de berichten over de aanslagen in London binnen. Zoals het eigenlijk altijd gaat met grote gebeurtenissen: het begint met een bericht in hoofdletters op teletekst. Eerst ging het om een serie explosies in de binnenstad. Dan begint het speculeren op de oorzaak. Na verloop van tijd was helder dat het om een terroristische aanslagen ging. Vervolgens was het de vraag wélke terroristen. Clingendael erbij, Bertus Hendriks van de Wereldomroep, de NOS heeft sinds kort een eigen terrorisme-expert. Het is een tegenovergesteld proces van het pellen van een ui: rondom een nieuwsfeit vormen zich steeds nieuwe lagen van ooggetuigen, analyses, verklaringen etc.

Het meest irritante moment is het wanneer 'de reacties uit Den Haag op de gebeurtenissen' los komen. Je kan het vaak al van te voren uittekenen wie wat gaat zeggen. De Nederlandse fracties reageerden bijkans opgefokter dan hun Engelse collega´s. Maxime Verhagen trok alvast de conclusie dat de gebeurtenissen in Londen maar weer bewezen dat veiligheid boven privacy hoort te gaan. Volgens mij heeft het juist laten zien dat iedere samenleving kwetsbaar is en dat als iemand écht kwaad wil hij altijd wel manieren zal vinden om in zijn doel te slagen. Dat betekent niet dat je alles maar moet laten gebeuren, natuurlijk niet. Maar het overboord gooien van alle burgerrechten in het kader van de veiligheid die niemand kan garanderen, dat is onzinnig. Je kan van Donner zeggen wat je wil, maar die voerde op 7 juli een uiterst consistente lijn.

Maar het meeste indruk maakte de reactie van de Londenaren. Voor zover ik weet zijn de gemoederen niet verhit geraakt. Mensen zijn geschrokken en bang, maar men lijkt de draad wel redelijk snel weer op te pakken. Dat zag je vorig jaar in Madrid ook. De mensen gingen niet om zich heen slaan maar lieten via stil protest weten als samenleving samen sterk te staan: dat is het beste antwoord op terroristen die proberen een samenleving te ontwrichten.

plasma, belastingen, asielzoekers en de smeerpijp

In het kader van 'begin de dag goed, doneer bloed' (of in mijn geval plasma), lag ik vanmorgen aan een fascinerend apparaat dat plasma uit mijn bloed filterde. Dit kan eens in de vier weken op vrijwillige basis. Ik ben begonnen als bloeddonor, maar mijn bloedgroep is zo veel voorkomend dat ze me beter kunnen gebruiken als plasmadonor. Je wordt ook altijd even medisch gekeurd: bloeddruk, ijzerwaarden, hartslag, etc. Het was allemaal in orde, een geruststellende gedachte.

Zo vlak voor de vakantie is er traditiegetrouw een opstapeling van werk. Alles moet nog snel even af. In de Provinciale Staten werden vorige week de Algemene Beschouwingen gehouden, het moment voor de fracties om aan te geven hoe de komende begroting er in grote lijnen uit moet zien. De bijdrage van de PvdA is hier te lezen. Bij de behandeling werd ons essay over de toekomst van provinciale belastingen gepresenteerd. Het doel is om een bijdrage te leveren in de discussie over de vraag hoeveel ruimte provincies moeten krijgen om op basis van eigen keuzes ook een eigen belasting te heffen. Ik zat in het werkgroepje dat het stuk heeft voortgebracht, wat een leerzame ervaring was; het terrein van de belastingen was redelijk nieuw voor mij. Maar de main credits dienen te gaan naar mijn collega-statenlid Henk Nijboer, die het leeuwendeel geschreven heeft. Ik heb later vooral tekstueel geschaafd.

Verder bereikte de zaak 'Martinihof', waarover ik eerder al schreef, een climax vorige week. Het COA en Verdonk ontkenden glashard dat de vertrekkende asielzoekers aan hut lot over werden gelaten. Daarop besloten wij als vrijwilligers om de verhuizingen tijdelijk op te schorten om te zien of het COA dan inderdaad voor vervoer zou zorgen. De druk die we hiermee op de ketel zetten wierpen vruchten af: op dinsdag stonden er opeens twee grote touringbussen en een aantal goederenbusjes, waarmee alle bewoners in één keer verhuisd werden. Daarmee was een precedent geschapen voor alle toekomstige verhuizingen die volgen op de sluiting van een AZC. Lees hier een compleet verslag van de gebeurtenissen.

Afgelopen donderdag werden de conclusies van het onderzoek naar de voormalige rioolpersleiding tussen Groningen en Delfzijl (door het Dagblad van het Noorden "Smeerpijp" gedoopt) gepresenteerd. Ik kan er nog niet te diep op ingaan omdat ik eerst het gehele onderliggende rapport nog moet bestuderen. Er wordt in elk geval geconcludeerd dat er geen acuut gevaar is voor omwonenden, maar dat de troep die in die leiding zit er wel op termijn uit moet. In september komt het College met een plan van aanpak met voorstellen om dit aan te pakken. Deze week worden de omwonenden op informatieavonden geìnformeerd.