Een vloek en een zucht

Het is even schrikken als je niks vermoedend de trein uit komt en geconfronteerd wordt met 12 posters met de tekst “Daan!”. Welke organisatie gebruikt mijn naam ijdel? Het blijkt de Bond tegen het Vloeken te zijn. Want, zo is de boodschap, het is net zo raar om de naam Daan te gebruiken bij het vloeken als de naam van Jezus.

Hier begeeft de bond tegen het vloeken zich op glad ijs. Want als ze met een alternatieve vloek komen (in dit geval: Daan!), geven ze daarmee dan niet aan dat vloeken wél geoorloofd is? Dus dat het alleen nog om de inhoud gaat? In hoeverre zijn ze dan nog tegen vloeken?
Misschien is deze bond er wel achter gekomen dat het bijzonder ongezond is om teveel op te kroppen. Blijkt de levensverwachting van de gemiddelde Bondgenoot tegen vloeken 5 jaar lager te liggen dan het landelijk gemiddelde!

Maar is 'Daan!' dan een goed alternatief? Ik heb altijd begrepen dat vloeken vooral samenhangt met de gebruikte klanken: de harde G, de T, V, D, (de M in iets mindere mate) en dat ook de S-klank enorm oplucht. Geertruida zou dan toch een betere optie zijn. Of Gustavo.

Begrijp me niet verkeerd, als het mensen oplucht, roep dan vooral “Daan!!!” Dat hebben mijn ouders regelmatig gedaan, m'n vriendin doet het nog wel eens als ik vervelend ben. Ik heb liever dat mijn naam op die manier ijdel gebruikt wordt, dan door een nuffige Bond zonder wezenlijk doel.

Gestrand

Na een erg geslaagd bezoek aan collega's in London die zich ook bezighouden met onderzoek naar regionaal economisch beleid vloog ik donderdagavond weer terug naar Amsterdam. Het was nog een wonder dat de vlucht ging, gezien de storm die in zo ongeveer heel Europa woedde. Het was dan ook een eilandje in een zee van gecancelde vluchten.

Ik ben niet snel misselijk in een vliegtuig, maar de kist ging zo op en neer en heen en weer in de storm, dat het gewoon niet leuk meer was. Helemaal het landen leek meer op een wilde gok ('zal ik m hier maar neerzetten dan?') dan kunde. Maar uiteindelijk toch veilig beide voetjes op de veilige grond.

Op de infoborden van de NS stond 'geen nieuws' dus ik dacht snel een trein te kunnen pakken. Maar vervolgens bleek er echt helemaal niks meer te rijden. grmbl! Op last van de politie nog wel. Gelukkig woont mijn redder in nood cq broer in Amsterdam en kon hij mn reisgenoot en mij ophalen. Nog geen sinecure temidden van de massa's toegesnelde taxi's die naar Schiphol waren gekomen. Dus ik was onder dak die nacht.

De volgende ochtend op 07.20 in de tram gestapt om op tijd bij mn afspraak in Zwolle te zijn. Alles reed prachtig op tijd, dus kon ik mn schema soepel weer oppakken. Vanmiddag nog even thuis en dan meteen door naar het familieweekend. Erg gezellig, maar weer even een nacht in mn eigen bed was ook wel relaxed geweest!