Echt genoten

Eén woordje van twee letters, gevolgd door twee ringen. Je leeft er een tijd lang naartoe en kan er een levenlang op voortbouwen. Afgelopen donderdag heb Sippy en ik formeel laten vastleggen wat we al lang wisten: we willen samen oud worden. Het was een fantastische dag.

Bij het stadhuis op de Grote Markt in Groningen werden we enthousiast begroet door een menigte van familie, vrienden en collega's. Je waant je even een filmster op de rode loper. We verkeerden in de gelukkige omstandigheid dat onze goede vriend Huub het huwelijk kon voltrekken. Gemeenteraadsleden mogen namelijk optreden als buitengewoon ambtenaar van de burgelijke stand (BABS). Huub kent ons beide door en door en hij hield een mooi en warm verhaal; over de eerste ontmoeting, hoe lang het nog heeft geduurd voor het wat werd tussen ons en hoe we sindsdien onafscheidelijk zijn. Vervolgens was het woord aan ons en we hebben ons goed aan de tekst gehouden: tweemaal ´ja´. Qua ring vreesde ik het ergste met mijn knokige vingers, maar het ging gelukkig betrekkelijk eenvoudig. We bezegelden het met een kus, en daarmee was het formele deel ten einde. De spanning was eraf, tijd voor de ontspannen tweede helft.

Het feest vond plaats rond het huis van Sippy's tante in Beetsterzwaag. We hadden ontzettend veel geluk met het weer: een lekker zonnetje, de hele avond kurkdroog. Dus de tenten bleven zo goed als ongebruikt in de hoek staan. Op zo'n feest merk je pas goed hoeveel fijne mensen je in de loop der tijd om je heen verzamelt. Als bruidspaar kom je door het welkom heten, cadeau-in-ontvangst nemen en afscheidnemen er amper aan toe om uitgebreid met mensen te praten. Maar dat geeft ook helemaal niks. Iedereen had het naar de zin, eten en drinken in overvloed, lekker weer, kortom: genieten.

De huwelijksreis laat nog een weekje op zich wachten, twee weken Sicilië, daar kijken we ontzettend naar uit. En als onze huwelijksdag een voorbode is van de jaren die gaan volgen, dan gaan we een prachtige toekomst tegemoet.