Sinds ik het studentenbestaan heb ingeruild voor een baan bij
VNO-NCW Noord (sinds 1 december full-time) heb ik mijn dagritme lichtelijk aan moeten passen. Waar ik voorheen het meeste werk gedaan kreeg tussen 23.00 en 03.00 uur, mik ik er tegenwoordig op zo rond middernacht in bed te liggen. Opdat ik een beetje uitgeslapen op kantoor verschijn. Maar voor één evenement maak ik graag een uitzondering: de
Superbowl. Het officieuze wereldkampioenschap van het
American Football. Een machtig evenement waar door de Amerikanen wekenlang naartoe wordt geleefd. Ze gaan helemaal los met statistieken, profielen van de beste spelers, urenlange voorbeschouwingen, etc. De speler die zich in die wedstrijd onderscheidt, komt in het rijtje met mythische figuren.
Deze editie (Superbowl XLII) stond van tevoren vast wie ging winnen: de
New England Patriots. Ze bleven het hele seizoen ongeslagen: 18 gewonnen, 0 verloren. In de finale namen ze het op tegen de
New York Giants die een verre van vlekkeloos seizoen gedraaid hadden. De Patriots zouden geschiedenis gaan schrijven door als eerste ploeg sinds 1972 (Miami Dolphins) een perfect seizoen te draaien met 19 achtereenvolgende overwinningen. Maar het liep anders. Aan het begin van het vierde kwart stonden de Patriots nog met 3-7 voor (slechts in één Superbowl werd minder vaak gescoord in de eerste drie kwarten). Het laatste kwart draaide om de vraag welke Quarterback het beste bestand was tegen de druk. Tom Brady van de Patriots kwam de hele wedstrijd al niet echt lekker door. Eli Manning van de Giants (broer van Peyton Manning, QB van de Indianapolis Colts en vorig jaar gekozen tot beste speler/MVP) bleek beter in staat zijn receivers te bereiken. De Giants kwamen dan ook op een 10-7 voorsprong. De Patriots kwamen twee en een halve minuut voor tijd nog op 10-14. Maar Manning maakte een in de laatste 30 seconden een einde aan de perfect-seizoen-droom van de Patriots: 17-14. Hij werd dan ook gekozen tot MVP.
Het mooie van Football is dat het spel heel vaak stil ligt en je dus ook nog best werk veel werk kan doen onder het kijken. Ik kon dus nog mooi even een artikel redigeren en een notitie voorbereiden voor een kantooroverleg van de volgende dag. Om 4.15 kroop ik in bed, om 7.30 ging de wekker: ´s avonds een kerel, ´s ochtends een vent Volgend jaar zit ik weer klaar!
