Dag van de Arbeid

De dag van de arbeid nadert. Letterlijk! 1 mei aanstaande markeert de dag dat ik aan mijn nieuwe baan begin. Dan treed ik in dienst van de belangenbehartiger van het bedrijfsleven in Noord-Nederland: VNO-NCW Noord. Ik word projectmanager externe communicatie. Een hele mooie klus, heb er erg veel zin in.

Bij de uitoefening van mijn vorige baan -projectmedewerker bij de Wiardi Beckman Stichting- brachten we verschillende werkbezoeken. Zo spraken we ook geregeld vertegenwoordigers van ondernemersorganisaties in andere regio´s. Tijdens een van die ontmoetingen hoorde de gesprekspartner dat ik al sinds mijn 21ste in Provinciale Staten zat. Dat zinde hem helemaal niet, dus hij vroeg op indringende wijze wanneer ik van plan was een ´echte´ baan te vinden. “Niet in die politiek blijven hangen, daar hebben we niks aan. Ga eerst maar een paar jaar echt aan het werk.” Bij het vertrek kwam hij er nogmaals op terug: “Wel doen, he, het echte leven in. Beloofd?”

De goede man kan tevreden zijn. Al blijft het natuurlijk een beetje polderen: het Statenwerk blijf ik er lekker naast doen!

Missie geslaagd

Zo, ook weer gefikst. Het was een operatie die vanuit Amsterdam met bijna militaire precisie was uitgedacht. Maar er stond ook veel op het spel. Als het niet goed gebeurt, kost het je zetels. Dus ging ik ruim op tijd met een grote A4-envelop richting provinciehuis. Want vandaag vond de officiele kandidaatstelling voor de Eerste Kamer plaats. Elke partij moet z´n kandidatenlijst in elke provincie apart indienen. Dit moet gebeuren door een Statenlid en de kandidatenlijst moet ook voorzien zijn van een handtekening van een lid der Provinciale Staten.

Vervolgens worden alle bereidverklaringen van de kandidaten gecontroleerd. Zij die nog geen zitting hebben, moeten een kopie van hun identiteitsbewijs overleggen. Bij de ene partij gaat die controle wat sneller dan bij de andere, in verband met het aantal kandidaten op de lijst. Zo heeft de Partij voor de Dieren er 10, maar de PvdA heeft er 38. Dus het duurde even. Gelukkig bleek alles te kloppen en was het alleen nog aan de CdK of een vervangende Gedeputeerde om even een handtekening te zetten. Dat bleek nog geen sinecure omdat het provinciehuis veel gangen en kamers kent, en bestuurders de neiging hebben hierdoor onvindbaar te zijn. Maar ze kunnen ook net zo snel weer boven water komen als dat ze verdwenen waren. Dus na een kwartiertje op een van de antieke bankjes in een van de gangen, kwam Gedeputeerde Calon voorbij wandelen. Hij zette de verlossende krabbel op het bewijs van ontvangst, waarmee ik van deze verantwoordelijke taak ontheven werd. Restte nog één telefoontje om het partijbureau in Amsterdam gerust te stellen

Go East

Kijk eens wat vaker naar het Oosten. Kortgezegd komt het idee van de Noordelijke Ontwikkelingsas (NOA) daarop neer. Te vaak is onze blik vanuit Groningen gericht op West-Europa, terwijl er tal van interessante ontwikkelingen gaande zijn in het noordoosten van Europa. De Baltische staten zijn bezig met een sterke economische groei. Metropolen als Riga, St Petersburg, Gdansk, Helsinki, Malmo, Hamburg en Bremen, daar kan je niet om heen. Bovendien verplaatst het zwaartepunt van de EU zich naar het oosten. Kortom: het zou mooi zijn wanneer Noord-Nederland daarbij kan aanhaken.

Dat is het NOA-concept: trek een denkbeeldige lijn tussen St Petersburg en Amsterdam die bovenlangs over Scandinavië loopt en onderlangs via Estland, Letland, Litouwen, Polen en Duitsland. Noord-Nederland als een van de ´stepping stones´. Dus probeer langs die lijn samenwerking op gang te brengen, op verschillende gebieden. Laat musea collecties uitwisselen, laat universiteiten en hogescholen kennis (en studenten) uitwisselen, laat ondernemers kennis met elkaar maken en zaken doen.

Afgelopen week vonden twee bijeenkomsten plaats die in die “lijn” lagen. Op donderdag was de ambassadeur van Estland op bezoek in het noorden. Zij bracht een bezoek aan verschillende projecten op het gebied van energie en lifescience in Noord-Nederland. Bij het afsluitende diner waren vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, de kennisinstellingen en de politiek aanwezig. De ambassadeur zei een duurzame relatie op te willen bouwen tussen Estland en onze regio en hoopte spoedig een tegenbezoek te mogen verwelkomen.

Op vrijdag was ik uitgenodigd een presentatie te houden over de NOA voor een Russische delegatie, bestaande uit een kleine twintig academici, uitgenodigd door de RUG. Men was afkomstig uit St Petersburg, Lipetsk, en Khabarovsk. De eerste twee plaatsen vallen nog binnen het bereik van de NOA (al ligt Lipetsk alweer vierhonderd kilometer onder Moskou), maar Khabarovsk ligt helemaal aan de andere kant van Rusland. Een van de deelnemers merkte op dat er heel wat stappen gezet zouden moeten worden, wilde Khabarovsk een van de ´stepping stones´ van de NOA worden. Verder ontstond er discussie over de termen corridor en axis. De leden van de Russische delegatie hielden zich vooral bezig met transport en logistiek, en leken het gevoel te hebben dat een corridor niet concreet genoeg was. Dat is ook het hele eieren eten: het is de bedoeling dat er samengewerkt wordt tussen de stedelijke gebieden langs de noordelijke ontwikkelingsas. Op welke gronden die samenwerking plaatsvindt maakt niet eens zoveel uit. Als het maar gebeurt. Uit interactie tussen mensen ontstaan initiatieven. Dus moet je er in elk geval voor zorgen dat men elkaar tegenkomt. Misschien komen we dan vanzelf een keer in Khabarovsk terecht.

Tegenvallers

Laten we even een moment stilstaan bij hen die deze week een tegenvaller moesten incasseren:

• De scriptschrijver van "Poldergangster" over het leven van Holleeder. Deze moest met lede ogen aanzien hoe de hoofdpersoon in een film over een leven vol geweld, werd afgevoerd met een lekke hartklep. De scenarist overweegt het verhaal nu om te schrijven tot ziekenhuis/rechtbankserie: Keijzer & de Snee.
• De oranjeklanten die een pooltje hadden opgezet rondom de naam van het nieuwe prinsesje en tegen beter weten hadden ingezet op de beginletters B t/m Z. En natuurlijk de mevrouw buiten het Haagse gemeentehuis die desgevraagd liet weten het zo jammer te vinden dat gekozen was voor roepnaam Ariane, in plaats van Ariana.
• Mensen die iets met dieren te maken hadden: de dierenarts wiens arm werd afgebeten door een niet geheel verdoofde krokodil; de dierenverzorgers van zeeleeuwen met open tbc die zelf ook besmetting opliepen; de partij voor de dieren die verzeild raakte in een richtingenstrijd met een religieuze component (veroorzaakt door de stelling dat Adam en Eva vegetariërs waren. Vraag blijft dan: hoe staat de PvdD dan tegenover slangen?).
• Alle luisteraars naar 3fm die hun radio binnenkort al om 12 uur op een andere zender moeten zetten omdat Claudia de Breij ermee ophoudt.

Dat het maar een goed weekeinde mag worden!

Geef je mening over de nieuwe commissaris van de koningin

Commissaris der Koningin Hans Alders stopt ermee en daarom is de procedure gestart om een vervanger te zoeken. Sinds afgelopen zaterdag hebben inwoners van de provincie Groningen de mogelijkheid hun mening te geven over het profiel van de nieuwe commissaris van de koningin in de provincie Groningen. Op www.provinciegroningen.nl kan je een enquête invullen

De enquête stond zaterdag al in het Dagblad van het Noorden en komt deze week (10 - 14 april) in de huis-aan-huisbladen te staan. Maar digitaal invullen is veel makkelijker. Je hebt tot en met 20 april de tijd om je reactie te geven. De resultaten van de enquête zullen in de profielschets een belangrijke rol spelen. Eind april stellen Provinciale Staten de profielschets van de nieuwe commissaris vast en bieden zij die aan minister Guusje Ter Horst van Binnenlandse Zaken aan, tijdens een openbare vergadering van Provinciale Staten.

De voorbereiding voor de benoeming van een nieuwe commissaris van de koningin is inmiddels gestart. Er wordt een vertrouwenscommissie ingesteld. Deze commissie voert gesprekken met de kandidaat-commissarissen en eind juni legt ze twee kandidaten aan Provinciale Staten voor.

Haas

In Nederland is het een haas, in de VS is het een bunny en in Nieuw Zeeland is het traditie om ze met pasen af te schieten. ("Bij de traditionele paashazenjacht in Nieuw-Zeeland zijn 16.000 hazen gedood, 6000 minder dan vorig jaar. Toch zijn de boeren tevreden. De jacht is bedoeld om grasland te behoeden voor een plaag." Bron: nos.nl). Dat gaat de 'kiwi's' eieren kosten!

Een boek!

Geluk zit in kleine dingen. Zoals het lezen van een boek. Op m'n stoel, in het zonnetje, kat op schoot. Heerlijk. Alleen had ik de afgelopen drie maanden eigenlijk niet de rust om te gaan zitten lezen. Als ik met een boek op schoot zit, terwijl in m'n achterhoofd alle dingen die ik nog moet doen voorbij schieten, dan hou ik het maar een paar bladzijden uit. Des te merkwaardiger is het dat ik een voorliefde heb voor dikke boeken. let wel: bij het kopen. Het is toch een prachtig gezicht, zo'n vuistdik meesterwerk in je boekenkast. Maar als het op lezen aankomt, zinkt de moed al snel in de schoenen. Dan dreigt het al snel nóg een taak op de onuitputtelijke to-do-list te worden. En dat moet je niet hebben, want lezen doe je in de regel om te ontspannen.

Daarom had ik gisteren gewoon maar ingepland als dag om te lezen. Verder niet zoveel, alleen maar lezen. Ik had een verse stapel boeken tot mijn beschikking, omdat een gulle gever met een stapeltje boekenbonnen had toegestopt. Dus op naar de boekhandel. Ik kon het niet laten, heb A.F.Th.'s Het Schervengericht (1050 pag) gekocht. Ik heb zo ongeveer alles van 'm gelezen. Ben erg benieuwd. Verder kocht ik Wim Kayzer's 'De Waarnemer' over een arts die het Noorden verruilt voor het leven op een verlaten hoeve tussen de bergen in het Zuiden. Maar uit nieuwsgierigheid las ik gisteren mijn derde aanwinst: Norwegian Wood door Haruki Murakami. Tim Krabbé kon laatst alleen maar in superlatieven praten toen hij het over de werken van Murakami had. Ik vond het een prachtig boek. Opvallende stijl, niet te pretentieus, maar ook weer niet te licht verteerbaar. Een soort Japanse Arnon Grunberg, al is dat een wat loze vergelijking. In elk geval zal ik snel weer wat van 'm lezen, al was het alleen al om er niet weer drie maanden overheen te laten gaan.