maandag, augustus 29, 2005

Ontzettende spierpijn

Ja, ik weet het, in mijn vorige post zei ik dat het tijd was om in vorm te komen. Maar dat je het ook kan overdrijven bleek tijdens de Ontzettende Games, afgelopen zaterdag.

De Ontzettende Games zijn een jaarlijks terugkerend evenement rondom de Groninger feestdag ´Bommen Berend´ waarop gevierd wordt dat de stad in 1672 verlost werd van de belegering door de troepen van de Bisschop van Münster, Christoph Bernhard van Galen. De opzet is vergelijkbaar met sterrenslag: Teams bestaande uit 8 personen gaan de strijd met elkaar aan op onderdelen als buikglijden, sumo-worstelen, waterbaan, taartvangen en levend tafelvoetbal. De onderdelen werden aan elkaar gepraat door Janine Abbring bekend van TV Noord en naar verluid nog niet weggekocht door John de Mol

Ik zat in het mix-team van Groninger JS-ers en PvdA-ers. We waren niet bepaald de grootste kanshebbers omdat er voornamelijk sportteams meededen. De meeste indruk maakten de boksers van GSBV Pugulicé en Bao Trieu Wushu. Allemaal afgetrainde mannen en vrouwen tegenover wat minder getrainde vergadertijgers. Maar dankzij voordelige loting wisten we ons verrassend genoeg prima te redden. Het onderdeel Sumoworstelen (in van die dikke pakken) wisten we te winnen, hoewel ik mijn confrontatie verprutste. Maar hoe groot is de kans dat je iemand anders van ca. 2.05 meter tegenkomt! Ook het taartvangen ging goed. Je had taarten van schuimrubber, in water gedoopt, bedekt met slagroom, die je naar teamgenoten in twee velden moest gooien. Er waren drie vakken. In het eerste vak stond een tegenstander die kon hinderen. Het doel was dat je teamgenoten in de achterste twee vakken de taart met hun hoofd opvingen. Politici moeten nog al eens een taart incasseren, dus het was een thuiswedstrijd.

We verloren bij het NK buikglijden: ze ver mogelijk over een ingezeepte baan glijden. Ik kwam toch nog tot 15 meter, maar de topafstand van de dag was 23,5 meter, een les in nederigheid. Ook het jonasspel (met z’n tweeën een bal middels een doek in een korf mikken) ging verloren. Beide spellen verloren we van Pugilicé. Er volgde een gelijkspel bij de waterbaan. Tenslotte was er het levende tafelvoetbalspel. Hier werd de joker ingezet: de Bosch koelkast die was omgedoopt tot Wouter Bosch! Voor dubbele punten leken we af te stevenen op een klinkende overwinning. Maar helaas dacht de scheidsrechter er anders over. We stonden met 5-3 voor, waarna de scheids ineens ‘6-6’ riep. Niet bepaald motiverend, waardoor de eindstand 9-10 werd (was dus in feite 8-7). Hierdoor misten wij dure dubbele punten, en werden we niet 3de met 25 punten, maar gedeeld 5de met 17 punten.

Ontzetting alom zult u denken. Niets daarvan, de wraak was zoet! Er waren twee bekers: één voor de winnaar en één voor de origineelste joker. Die laatste ging naar Wouter Bosch. Zodoende konden we toch nog een trofee mee naar huis nemen. En wat rest is….ontzettende spierpijn. Maar volgend jaar doen we gewoon weer mee.

zaterdag, augustus 20, 2005

Tijd om in vorm te komen


Het nieuwe politieke seizoen werd vanmorgen ingeluid door mijn postbode die met veel geweld probeerde de begroting door mijn brievenbus te stampen. Na enkele verwoede pogingen gaf hij het op en belde aan. "Hij paste nét niet", en hij gaf me de verfrommelde envelop met de grote stikker ´Embargo t/m 24 Augustus 2005´. Dus helaas hier geen citaten uit de programmabegroting 2006. Dat komt allemaal nog wel.

Nu het einde van mijn vakantie nadert, wordt het tijd om weer in vorm te komen. Enerzijds moet de routine weer opgepikt worden van het lezen van de stukken. Anderzijds is het ook zaak fysiek weer wat trainingsarbeid te verzetten. Al studerende en vergaderende leid ik toch een vrij zittend bestaan, hetgeen niet bevorderlijk is voor de conditie. Dus daarom heb ik de hardloopschoenen uit de kast gehaald en loop ik voor ´t ontbijt mijn vaste rondje.

Verder staan de komende weken in de teken van het verkiezingsprogramma 2006 voor de PvdA in de stad Groningen. Ik zit in een groepje van drie die het concept verkiezingsprogramma aan het schrijven zijn. Een mooi proces waarbij allerlei mensen even met je willen babbelen en allemaal werkgroepen hun concept teksten opsturen. Je zal nooit iedereen tevreden kunnen stellen. De een wil een kort programma, de ander een uitgebreid stuk. Op de afgelopen Algemene Ledenvergadering is er door de leden al geschoten op onze eerste schrijfsels. In september krijgen we nog zo´n sessie op basis van het eerste concept, waarna een maand later geammendeerd zal worden om het programma definitief vast te stellen. Een intensieve klus, maar wel ideaal om je politieke vaardigheden scherp te houden.