Gaan voor Goud

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, door het vertrek van Donner en Dekker, dat afgelopen dinsdag prinsjesdag plaatsvond. Na drie jaar lang doemscenario’s voorgelezen te hebben, kreeg koningin Beatrix opeens een feestrede in de handen gedrukt. Ik had ’t niet aan zien komen, zo vlak voor de verkiezingen…

Maar alle gekheid op een stokje: die avond mocht ik zitting nemen in een discussieforum tijdens het prinsjesdagdiner van KPMG. Het bedrijf organiseert bijeenkomsten door het hele land rond de derde dinsdag van september. Centraal staan de gevolgen van het aangekondigde beleid. Nu was een complicerende factor dat Gerrit Zalm de inhoud van de miljoenennota geheim had gehouden tot 15.15 uur die middag. Dus de discussie was amper voor te bereiden. Desondanks was Flip de Kam in staat om in een kwartiertje uit te leggen wat er in de stukken stond en hoe dit geduid zou moeten worden.

Overkoepelend thema van de avond was ‘hoe brengen we Nederland naar een nieuwe Gouden Eeuw’ en in het bijzonder: hoe zorgen we dat Noord-Nederland aanhaakt. Streven naar een Gouden Eeuw is nogal ambitieus, zeker nu de Aziatische reuzen steeds meer in opkomst zijn. De aanwezigen in de zaal, voornamelijk ondernemers, waren dan ook niet allemaal even optimistisch over onze kansen.

Ik heb me vooral gericht op het vraagstuk hoe we als Noord-Nederland aanhaken bij de economische ontwikkeling. Essentieel is het vasthouden van jonge talentvolle mensen. In mijn omgeving vertrekken steeds meer mensen naar de randstad omdat daar het werk te vinden is. Mijns inziens zal het bedrijfsleven in Noord-Nederland eerder in contact moeten komen met studenten. Als je wacht tot ze afgestudeerd zijn, dan is het eigenlijk al te laat en zijn de toekomstplannen al gemaakt. Maar ook in een eerder stadium zou het goed zijn wanneer onze jongeren in contact komen met ondernemerschap. Het kan niet zo zijn dat jongeren die opgeleid worden voor de bouw, nog nooit een bouwplaats gezien hebben. Dat vraagt om flexibiliteit van onderwijsinstellingen en ondernemers. Je moet vooral oppassen voor de valkuil dat je van alles gaat institutionaliseren: overleggen tussen koepelorganen van ondernemers en van onderwijsinstellingen over dergelijke bezoeken. Gewoon doen. Zeker wanneer er geklaagd wordt dat jongeren niet ondernemend genoeg zijn. Dan ontkom je er niet aan ze bij de hand te nemen en te laten zien dat ondernemerschap kan lonen. Goed voorbeeld doet goed volgen.

Aan het eind van het debat werd me de vraag gesteld of ondernemers zouden moeten vrezen voor een kabinet met de PvdA. In de eerste plaats lijkt het me duidelijk dat wanneer het uitgangspunt ´werk, werk, werk´ is, je veel belang hebt bij ondernemerschap om die banen te creëren. Daarnaast is een kenniseconomie in de eerste plaats afhankelijk van goed onderwijs. Daar is de laatste jaren roofbouw op gepleegd. We zijn qua opleidingsniveau in internationaal opzicht gezakt naar onderkant middenmoot. De PvdA wil in de komende periode fors investeren in onderwijs. Daar heb je meer aan dan een ´innovatieplatform´.

Of we op weg zijn naar een nieuwe Gouden Eeuw durf ik niet te voorspellen. Maar we kunnen in elk geval door hard te werken zorgen voor een gouden randje.

De Wei In

(2 minuut 27)
Campagnespot gemaakt door regisseur Eddy Terstall (van o.a Simon en Hufters en Hofdames) met in de hoofdrol Peer Mascini (van o.a. Abel en Rent a Friend). Hoe worden PvdA-ers klaargestoomd voor de campagne...

Van de partij

Een zaal vol noordelijke partijgenoten discussieerde gisteren over het concept-landelijke verkiezingsprogramma van de PvdA. Er zijn altijd punten die beter en scherper kunnen, maar het algemene gevoel is positief. We kunnen in het noorden goed uit de voeten met dit programma. Partijvoorzitter Michiel van Hulten benadrukte nog maar eens dat de PvdA zich hard maakt voor de snelle trein tussen de randstad en Noord-Nederland door de polder. Maar wat er ook gebeurt: de gereserveerde 2,7 miljard euro blijft beschikbaar voor het Noorden "En Flevoland hoort daar niet bij" voegde Van Hulten daar aan toe. Daar kun je wat mee.

Daarnaast wil de PvdA het schrappen van regionaal beleid (Kompas) terugdraaien. Dus niet alleen kiezen voor de 'sterke' regio's maar ook de zwakkere gebieden een impuls geven. Zoals Wim Kok al zei: Nederland kan zich geen periferie veroorloven.

De komende maanden gaan we dus weer de straat op: eerst voor de Kamerverkiezingen in november en vervolgens maken we het af bij de Statenverkiezingen in maart 2007. Ik ben zeker weer van de partij. Laat het me even weten als je ook mee wil doen! (ikdoemee@daanbultje.nl)

Een dag 4daagse

De heer Van D. zit rustig te wachten in zijn rolstoel, klaar voor de derde etappe van de jaarlijkse Rol-/Wandel 4-daagse "Innersdijk". (Innersdijk is een gecombineerd verpleeghuis en biedt verpleeghuiszorg aan mensen met psychogeriatrische problematiek en aan mensen die langdurig ziek zijn) Een wisselende groep vrijwilligers duwen hem en de andere 50 deelnemers in een rolstoel deze 4 dagen door de omgeving van Beijum. Vandaag behoren vier Groninger statenleden en 10 leden van het trendspotteam (die de provincie Groningen van advies voorzien op het gebied van jongeren) tot de vrijwilligers. We krijgen, om ongelukken te voorkomen, een spoedcursus 'rolstoelrijden'. Handig om even te weten hoe je de stoep het beste op en af kunt gaan.

We gaan in drie groepen op pad. De duwers zijn herkenbaar aan de fel oranje t-shirts, waardoor er drie oranje linten door het landschap wandelen. (een voorbode voor de die avond te spelen EK-kwalificatiewedstrijd Nederland-Wit-Rusland) De heer Van D. en ik gaan als een trein (voor zover de overige wagons het toelaten). We zien een paar klimmers aan de buitenmuur van Bjoeks, in de Kardinge-plas zwemmen drie futen en een lange-afstandzwemmer, het zonnetje schijnt en halverwege worden we van een glas drinken en een koekje voorzien. Erg gezellig. Achter ons heft een mevrouw de klassieker 'de paden op, de lanen in' aan. Zo maken ze ze niet meer.

Na ongeveer anderhalf uur komen we weer terug bij ons startpunt. Daar worden we hartelijk begroet door de klanken van een draaiorgel. We deinen mee op 'De vlieger' van André Hazes (Dré voor intimi) en een Sound of Music-medley. De heer Van D. vindt het wel mooi zo en ik breng 'm naar binnen. We drukken elkaar de hand, het was een wederzijds genoegen. Morgen komt zoon Van D. voor de laatste etappe en is hij in vertrouwde handen.