Winnaar TrashCan be Cool bekend

Tijdens de Groninger voorronde van het Nationale Jeugddebat 2006, had ik de eer om de winnaar van de TrashCan be Cool bekend te maken. Peter-Jan Kooyenga van het Louwerscollege in Grijpskerk ontwierp de coolste vuilnisbak en won daarmee een fotoprinter.

Daarnaast werden een aantal schetsen gepresenteerd van hoe de vuilnisbak er uiteindelijk uit zal komen te zien. Het is de bedoeling dat het ontwerp ook echt uitgevoerd zal worden en op het schoolplein van de winnaar geplaatst wordt.

Een jaar eerder was een groep jongeren tijdens zo´n zelfde voorronde van het Jeugddebat met het idee gekomen dat het cool gemaakt moest worden om je troep in de vuilnisbak te gooien. Om erachter te komen hoe een coole vuilnisbak er uit zou moeten zien, werd een ontwerpwedstrijd voorgesteld. Ik heb daarop de toezegging gedaan me daarvoor in te zetten.

Ook dit jaar kwamen de verschillende groepen met leuke voorstellen. Zo was er het idee om een film te maken over de manier waarop jongeren beter zouden kunnen communiceren. Een ander groepje kwam met het voorstel een provinciale activiteitencommissie in te stellen voor jongeren. Deze zou de spreiding van activiteiten voor jongeren moeten regelen. Een derde groep kwam met het idee om een soort Olympische Spelen voor de provincie Groningen te organiseren. En tenslotte kwam het voorstel om een budget-kamp te organiseren, waar scholieren in drie dagen kunnen leren hoe ze met geld om moeten gaan. Het was aan Marco Out (VVD Statenfractie) en ondergetekende om toezeggingen te doen aan de hand van deze voorstellen. We hebben ons best gedaan de groepen zoveel mogelijk tegemoet te komen, en de te ondernemen acties zijn in het komende jaar weer te lezen op deze site.

Schriftelijke vragen: eenvoudiger vorm voor het verlenen van vergunningen voor ketenbedrijven

Samen met mijn fractiegenoot Sjak Rijploeg heb ik schriftelijke vragen gesteld over de mogelijkheden om het verlenen van vergunningen aan ketenbedrijven te vereenvoudigen en stroomlijnen. Ketenbedrijven zijn bedrijven die gebruik maken van elkaars grondstoffen, energie en afvalstromen. Steeds meer bedrijven die op hetzelfde bedrijventerrein gevestigd zijn, stemmen hun productieprocessen op elkaar af. Dit heeft als voordeel dat de omgeving minder belast wordt en de milieuvervuiling teruggedrongen wordt. Bovendien wordt zo efficiënter gebruik gemaakt van grondstoffen en energie.

Het punt is alleen dat de bedrijven afzonderlijk een vergunning moeten aanvragen. Dit leidt ertoe dat de procedures vaak complex zijn en vertraging opleveren. Dit wordt door bedrijven als onnodig bureaucratisch ervaren. Daarom hebben we aan het college van Gedeputeerde Staten de volgende vragen gesteld:

1. Onderschrijft de provincie onze waarneming dat er een tendens is naar ketenvorming bij productieprocessen, waarbij meerdere bedrijven die op hetzelfde bedrijventerrein gevestigd zijn intensief samenwerken en energie, grondstoffen en afvalstromen delen en (her)gebruiken?
2. Onderschrijft het College onze opvatting dat dit een wenselijke ontwikkeling is?
3. Ziet het College mogelijkheden om de vergunningverlening te stroomlijnen voor dergelijke bedrijfsketens, zodat er ketenvergunningen komen?
4. Ziet het college nog andere mogelijkheden om vergunningverlening, handhaving en procedures voor deze samenwerkingsketens te vereenvoudigen en te reduceren, zonder het te beschermen belang te schaden?

Snelle verbinding & vertraagde sluiting

Wat ik in februari vorig jaar al voorspelde ("adder onder de broeikas" ) is gebeurd: het kabinet heeft besloten de kerncentrale in Borssele tot 2033 open te houden. Het was aanvankelijk de bedoeling om de centrale in 2013 te sluiten. Maar in verband met het verdrag van Kyoto over de co2-uitstoot, en de eventuele schadeclaim die de exploitant van de centrale bij sluiting zou eisen, is staatssecretaris Van Geel toch maar gezwicht. Maar in ruil voor het langer openhouden van de centrale, wordt er wel geinvesteerd in duurzame energie. Hetzelfde principe als bij het Waddengas: afkopen van de milieurisico´s. Waarbij het uiteindelijk nog maar de vraag is hoeveel geld er daadwerkelijk ten goede komt aan het milieu. Toch opvallend dat de staatsschuld volgens het kabinet binnen een generatie afgelost moet worden (wat tot forse bezuinigingen op het vlak van milieu heeft geleid) maar dat een milieuprobleem als Borssele even makkelijk op het bordje van de toekomstige generatie wordt geschoven.

Over deze generatie gesproken: afgelopen woensdag vond de startbijeenkomst plaats van de provinciale trendspotters. Het jongerenklankbord voor de provincie. Bij deze bijeenkomst was iemand van het ministerie van Verkeer en Waterstaat aanwezig. De jongeren kregen de vraag voorgelegd of ze de Zuiderzeelijn een interessant onderwerp vinden. De uitkomst was dat een snelle verbinding met de randstad ze erg aanspreekt, maar dat de trendspotters vooral veel vragen hebben over de praktische kant. Wat gaat het kaartje kosten, hoe gaan de treinen eruit zien, wat zijn de consequenties voor het landschap, hoe snel ben je in Amsterdam. Dit vraagt een andere manier van voorlichting. Waar veel informatie gericht is op de politieke discussie (folders vol jargon, met termen als structuurvisie, Hanzelijnplus-plus variant) is het vooral zaak de praktijk te laten zien. En dat geldt niet alleen voor jongeren. Er zijn weinig mensen die behoefte hebben aan jargon.

Het is goed dat Verkeer en Waterstaat zich kwetsbaar opstelt en niet vóór jongeren gaat nadenken hoe ze geinformeerd kunnen worden, maar het ze gewoon zelf vraagt. In de komende tijd gaan ze ook met jongeren in andere betrokken provincies praten.

Ik gun de komende generatie een hele snelle verbinding met de Randstad en een snellere sluiting van de kerncentrale in Borssele.

Catenaccio & Vreugdevuur

Gelukkig nieuwjaar! Dat 2006 maar een mooi jaar moge worden.

In mijn vertrouwde Concordiastraat werd het nieuwe jaar ingeluid met een heus vreugdevuur, ongeveer 10 meter van m'n huis, maar de wind stond gelukkig de goede kant op. Op bovenstaande foto zie je hoe het vuur weerkaatste in de ramen van de buren. Oudjaarsdag heb ik weinig spectaculairs gedaan. Wat oliebollen en appelflappen gebakken, 's avonds Youp, Koefnoen & de Lama's gekeken.

Twee dagen eerder ben ik naar het OKT (Olympisch Kwalificatie Toernooi) in Thialf geweest, waar de Nederlandse schaatstop moest pieken om naar Turijn te mogen. Dat deden ze, zonder meer. Heel indrukwekkend was de rit van Carl Verheijen die lange tijd onder het wereldrecord reed op de tien kilometer. En verder: de ongenaakbare Jan Bos, de explosieve Erben Wennemars, de onbevangen Sven Kramer, de talentvolle Annette Gerritsen en natuurlijk ijskoningin Marianne Timmer. Goeie sfeer, Thialf zat zo goed als vol, alle bezoekers werden getrakteerd op een mooie muts met het logo van de sponsor. Achter mij stond de Mark Tuitert-fanclub, compleet met Tuitert-sjaal, -trui en -beer. Het was een select gezelschap, de voltallige supportersvereniging telt 275 leden. Met vuur in de ogen keken zij naar vak G. Daar zaten zij altijd, maar diezelfde sponsor had het vak opgeëist voor de eigen mensen. Sowieso had de Tuitert-fanclub haar dag niet, daar hun idool zich niet wist te kwalificeren...

Ik wist inmiddels wat verliezen was, want een dag eerder deed ik met een team van JS-ers en jonge PvdA-ers mee aan het buurtvoetbaltoernooi in sporthal Beijum. In de categorie 16 tot 23 jaar (uche uche, ik was een jaartje te oud, maar ik voel me nog 23!) voetbalden we vijf tegen vijf tegen jongeren uit de verschillende Groninger buurten. Zelden ben ik zo vaak gepanna't (ook wel: gepoort) en gepasseerd. Het enige voordeel dat we hadden was dat die grapjassen zoveel trucs uithalen, dat ze regelmatig vergeten om de bal ook nog in het netje te schoppen. In dat opzicht waren wij soms wat efficiënter. Lang leve catenaccio! Zodoende wisten we hier en daar de schade beperkt te houden en werd er zelfs twee keer gelijk gespeeld en drie keer gescoord. Sowieso was het een leuk toernooi. We waren weliswaar een vreemde eend in de bijt, maar we werden getollereerd, en een aantal tegenstanders kwamen zelfs informeren naar onze politieke bezigheden. En dat iemand van de kant riep dat ik beter in politiek was dan in voetbal, was volledig terecht.