Toch wel hilarisch, zo'n koninginnedag in je stad. Via Sherlock Telgt, die onder andere betrokken is bij New Attraction zat ik eersteklas op het binnenterrein van de Vismarkt. Je moest wel een paar dagen van te voren je naam, adres en geboortedatum doorgeven zodat je gescreend kon worden door de betreffende inlichtingendienst. Gelukkig had ik niets ernstigs op mijn kerfstok dus kon ik lekker in het zonnetje kijken naar de verschillende urban dance-optredens en de rappende 'Gebroeders'. Het was mooi om te zien hoe iedereen zijn ding deed, maar ook hoe de zenuwen toe begonnen tenemen terwijl de komst van de koningin steeds dichterbij kwam. Je moet het maar willen trouwens, lid zijn van de koninklijke familie. Overal waar men naartoe loopt, daar zwermen mensen omheen, komen fotografen op af. Maar Beatrix en haar gevolg leken het toch naar hun zin te hebben. Haar neefjes werden stelselmatig begeleid naar oud-hollandsche spelen, maar ook naar het bobstarten; Maxima had het vooral naar de zin bij de muzikale onderdelen en de rest schudde handen en zwaaide naar de menigte. Prima rolverdeling. Al met al heb ik me uitstekend vermaakt. En morgen gaat het feest door, want dan is het de dag van de arbeid en stap ik om 7.22 in de trein om op tijd in Haarlem te zijn om zeepkistdebatten te leiden. Ik heb er zin an!

Vandaag had ik een vergadering van de Faculteitsraad (van de faculteit Letteren van de RUG) en dat was een zware bevalling. In de eerste plaats maakt de voorzitter vrij vaak de fout om de langdradige sprekers nooit in de rede te vallen, om vervolgens puntige & zinnige discussies tegen te houden in verband met de tijd. Het is een vak apart zullen we maar zeggen. In de tweede plaats is door de Wet Modernisering Universitair Bestuur (MUB) de studentenmedezeggenschap drastisch beperkt. Je mag het faculteitsbestuur adviseren, initiatieven nemen, maar meer ook niet. Er zijn geen echte machtsmiddelen. Daardoor ben je altijd afhankelijk van de ruimte die je krijgt van het bestuur. Als ze niet naar je willen luisteren, dan doen ze dat gewoon niet.

Nu zit er tegenwoordig een generatie bestuurders die in hun jongere jaren hebben gestreden voor meer inspraak van studenten binnen de universiteit. Dit was in een tijd dat je nog vele jaren kon doen over je studie zonder dat je er financiële consequenties van ondervond. Dat is tegenwoordig wel anders. Wanneer je niet binnen de gestelde periode van vier jaar afstudeert, mag je nog twee jaar lenen en daarna is het afgelopen. Je kunt je voorstellen dat het tegenwoordig dus lastig is om studenten zo gek te krijgen om naast hun studie nog heel veel tijd in medezeggenschap te laten steken. Voor bepaalde functies is er wel financiele compensatie, maar dat geldt in lang niet alle gevallen. Wanneer je dan als studenten bepleit dat er ook voor de wat kleinere functies wat geld ter beschikking zou moeten worden gesteld, dan zijn die bestuurders er als de kippen bij om je te vertellen dat zij vroeger al blij waren dat ze enige inspraak hadden. Sterker nog: ze vinden het principieel onjuist dat studenten betaald krijgen voor dergelijke functies. Dat is vergelijkbaar met de stelling dat je als jongere tegenwoordig niet meer om een boterham mag vragen omdat men in de oorlog bloembollen moest eten.

Toch jammer dat sommige mensen vergeten dat ze ooit zelf jong zijn geweest en zo zelf de stugge bestuurders zijn geworden waar ze zelf vroeger tegen geknokt hebben.

Politiek bedrijf je op basis van kennis, maar die kennis is niet altijd vrolijk makend. Zo bezocht ik gisteren een lezingenmiddag georganiseerd door de GGD Groningen, de Dienst Ruimtelijke Ordening/Economische Zaken Groningen en het Informatiepunt duurzaam bouwen. De middag stond in het teken van het 'binnenmilieu'. Wanneer je het hebt over milieuproblemen dan denk je meteen aan walmende fabrieken en lozingen op zee. Bij bedrijfsongevallen waarbij gevaarlijke stoffen in de lucht komen, moeten omwonenden deuren en ramen gesloten blijven. Maar die middag werd me uitgelegd dat ook binnenshuis de lucht vaak verre van schoon is. Zo heeft ongeveer 80% van alle huizen te kampen met huisstofmijt, 60% met zwevend stof en 100% met radon. Op een vrij onsubtiele manier werd een overzicht gegeven van alle ziektes die dit tot gevolg kon hebben.
Het lastige van het hele verhaal dat je als overheid aan de ene kant wil dat mensen hun huis goed isoleren, om het energieverbruik zoveel mogelijk te beperken. Maar dit heeft wel tot gevolg dat de huizen minder goed geventileerd worden en er dus hogere concentraties schadelijke stoffen in huis zweven. Daarom is 2004 uitgeroepen tot 'Jaar van het Binnenmilieu'. Het is dus belangrijk dat er voldoende ventilatie is (maar ook weer niet teveel: schimmel!) de kanalen waardoor de lucht binnen komt schoon is, etc. Maar de techniek staat ook niet stil. Zo zijn er al systemen op de markt waarmee je mechanisch schone lucht binnen haalt en tegelijkertijd de 'gebruikte lucht' wordt afgevoerd. Nu is het nadeel van buitenlucht dat het vaak kouder is dan de lucht binnen. Dat probleem is ondervangen doordat de naar binnen komende lucht verwarmd wordt met behulp van de warmte van de lucht die naar buiten gaat. Door dat warmteverlies op die manier te beperken kan er tot 250m3 gas per jaar bespaard worden, en je binnenmilieu ziet er ook een stuk beter uit. Met dat verhaal in mijn achterhoofd ging ik toch nog wat vrolijker naar huis.